دستگاه لایت کیور

بررسی دستگاه لایت کیور دندانپزشکی

با پیشرفت نوآوری در صنعت دندان‌پزشکی و دهان، راه‌های مختلفی برای ترمیم دندان‌های پوسیده ابداع شده است. یکی از این راه‌ها که نه جایگزین، بلکه رقیب روش‌های دیگر است، استفاده از دستگاه لایت کیور است. این دستگاه برای ترمیم دندان‌های پوسیده ابداع شده اما روش کار آن مانند مشابه دستگاه آمالگاماتور نیست.

برای بررسی رقابت این دستگاه با سایر، ابتدا باید به بررسی این محصول و ویژگی‌های آن بپردازیم. سپس نحوه کار و شرایط استفاده از آن مورد بعدی‌ست که مورد اهمیت است. در این مقاله سعی داریم نگاهی دقیق و نو به دستگاه لایت کیور انداخته و به بررسی آن بپردازیم.

در ابتدا؛ دستگاه لایت کیور چیست؟

دستگاهی که توسط نور بنفش و کامپوزیت، دندان پوسیده را ترمیم می‌کند. اگر بخواهیم خلاصه از این دستگاه بگوییم، باید گفت که وقتی کامپوزیت را روی دندان مورد نظر قرار می‌دهیم، دستگاه با نور بنفش خود کامپوزیت دندانی را به سرعت متراکم و فشرده می‌کند. سوال ایجاد می‌شود که چرا انتخاب لایت کیور نور بنفش است که پاسخ آن انرژی زیاد و طول موج کم آن است.

دستگاه لایت کیور

دقت بیشتر درباره اجزای دستگاه لایت کیور

البته که این دستگاه دندانپزشکی انواع و برندهای مختلفی دارد. اما بطور کلی اجزای داخلی آن‌ها شامل قسمت‌هایی مانند زیر هستند:

• برد الکترونیکی
•  ترانس تبدیل ولتاژ
• لامپ هالوژنیک (LED4)
• رابط هدایت نور
• محافظ نور
• باطری
• سوئیچ روشن و خاموشی
• تایمر سوئیچ
• پایه شارژ کن
• هندپیس
• فن خنک کننده (برای دستگاه‌های هالوژنی

ناگفته نماند که نمونه‌ای در بعضی نمونه‌های دستگاه لایت کیور، بجای استفاده از LED، از هالوژن استفاده می‌شود که برای مقایسه این دو نوع می‌توان گفت: مصرف برق و گرمای لامپ هالوژن بیشتر از LED است اما شدت نور تولیدی هالوژن نیز بیشتر از LED است که این می‌تواند برای تصمیم خریداران مهم باشد.

در ادامه به بررسی اینکه اجزای نور در این دستگاه چه اثری دارند صحبت خواهیم کرد. اما می‌خواهیم اشاره کوتاهی به قدرت و نیروی الکتریکی دستگاه کنیم. شاید جالب باشد که بدانیم که میزان تابش دلخواه نور وابسته به چه بخشی می‌تواند باشد. میزان قدرت دستگاه میلی‌وات بر سانتی‌متر مربع است؛ منطقا هرچه این قدرت بیشتر باشد، زمان کمتری برای تابش نیاز داریم. این بازه نیروی عموما بین 100 الی 3000 میلی‌وات بر سانتی‌متر مربع است.

دستگاه لایت کیور

روش کار دستگاه لایت کیور چگونست؟

همان‌طور که در ابتدا درباره این دستگاه گفته شد، جزء جدا ناپذیر مرتبط به آن، ماده کامپوزیتی است که بر روی دندان آسیب دیده گذاشته می‌شود. پس باید ابتدا با این ماده شروع کرد.

کامپوزیت‌های خمیری حال حاضر، کامپوزیت نوری نامیده می‌‌شوند. دلیل آن وجود دستگاه لایت کیور است. در ابتدا کامپوزیت‌هایی که حاوی آلفا دی کتون یا همان بنزن هستند، شروع کننده کار با دستگاه هستند. این ماده را به اندازه یک لایه 2 میلی‌متری بر روی دندان ریخته می‌شود؛ علتش در این است که دستگاه قدرت نفوذ به همین میزان را دارد. درنتیجه می‌ایست به‌صورت لایه لایه در فاصله‌های 20 الی 30 ثانیه‌ای کامپوزیت و لایت کیور را به کار برد.

نکته مهم و قابل توجه در این است که این دستگاه نوری مضر برای بیمار تولید نمی‌کند؛ نه نور مادون بنفش و نه لیزر.

بحث دیگری که در موفقیت ترمیم کامپوزیت مهم است، شدت درجه نور خروجی دستگاه لایت کیور است. اگر به اندازه کافی طول موج مورد نیازکه چیزی حدود 400 الی 520 نانومتر است را به کامپوزیت نوری بتابانیم، با توجه به خواص پلیمریزاسیون رزین‌های کامپوزیتی به نتیجه دلخواه و مطلوب برای درمان دندان آسیب دیده می‌رسیم.

چگونه نور دستگاه را می‌تابانیم؟

باید گفت که منبع نور دستگاه می‌تواند حالات مختلفی بتابد. رایج‌ترین‌های آن این حالت هستند:

• تابش ثابت: تابش نور ثابت در کل زمان
• تابش پالس: تناوب بین کم و زیاد شدن نور
• تابش Ramp: شروع از یک مقدار و افزایش تدریجی نور
• .اتوماتیک: که بسته به پیشرفته بودن دستگاه میتوان زمان و حالت تابش را تنظیم کرد.

انواع دستگاه لایت کیور

بررسی کارآمدی نور و کامپوزیت

همان‌طور که قبل‌تر گفته شد، ارتباط پلیمریزاسیون کامپوزیت و دستگاه اهمیت زیادی دارد و کاملا باید با یکدیگر هماهنگ باشند. در اینجا می‌شود گفت شدت، مدت زمان نوردهی و طول موج عواملی است که این دستگاه دندانپزشکی در درمان دندان آسیب دیده موثر است.

بررسی این عوامل نیازمند دقت و بازرسی متناوب است. مثلا نمی‌توان به پرنور بودن دستگاه اکتفا کرد؛ به این علت ممکن است از طول موج مناسب و کافی برخوردار نباشد که در گذر زمان باعث آسیب رسیدن به دستگاه می‌شود.

از طرف دیگر نباید مدت زمان نوردهی را به قدری زیاد کنیم که بخواهیم شدت نوردهی را جبران کنیم. به عبارت دیگر با بررسی مرتب شدت اشعه، از خطرات آسیب رسیدن به دستگاه جلو گیری می‌کنیم و طول عمر آن را بالا می‌بریم.

بحث مهم دیگر، میزان قدرتی‌ست که دستگاه توسط اشعه خود بر سطح پلیمری می‌تاباند. گاها دستگاه شدت نور بسیار کم و به ظاهر ناکافی‌ای دارد اما همین میزان نور می‌تواند سطح کامپوزیت نوری را پوشش دهد و کار درمان دندان انجام شود و همچنین عکس آن را انجام دهد.

تقریبا بیشتر آزمون‌های سختی سنجی برای کامپوزیت دندانپزشکی مانند کامپوزیت FGM پایه علمی ندارد. به جای روش سختی سنجی، ارزیابی رادیومتری گزینه مناسب‌تری است.